Looking in the eyes of those who are about to die, I cry. In every inch of my body I feel the(ir) horror. If only I was able to feel rage, this madness could end. However, shame and guilt were imposed upon me. So, instead of rage, I cry for those who are facing the end. Their cruel death is at the hands of those who forced them into this world. I cry softly. That’s all I am able to do.
Hoe kan het dat mensen zichzelf achter een steak tartare of een kreeft belle vue pacifist of zelfs dierenvriend noemen en de absurditeit van wat zij zeggen oprecht niet zien? Artikel over het verband tussen veganisme en onrecht!
Toen ik klein was, was vegetarisme (later veganisme) mijn belangrijkste beschermingsmechanisme: ik had geen controle over mijn eigen pijn en die van mijn vrienden op vier voeten. Waar ik wél controle over had, was mijn bord. 3 keer per dag een klein beetje greep op de realiteit. Want elk bordje was één bordje leed minder. Ik leerde mijn draagkracht kennen en daarmee stak ik de rivier over, de oever van ontreddering ligt nu aan de andere kant. Nu ben ik thuis op de oever van daadkracht.
Paprika gevuld met vegan gehakt kan als vleesvervanger in een klassiek gerecht geserveerd worden.
Geen potten of pannen, laat de oven het werk doen... Een tip van Linde van Easy Plant Based.
Shepherd's pie was oorspronkelijk een gerecht om restjes in te verwerken. Dat kan natuurlijk nog altijd want je kan het met eender welke groenten klaarmaken.
Tegenwoordig kan je kant en klaar eimengsels kopen. Je proeft het verschil niet.
Zwaarder dan anders eten is de psycho-sociale druk die vegans trotseren. 22 februari 2024 om 11 uur vertel ik op het Ethiekrevolutie E-festival over hoe beginnende vegans kunnen omgaan met de emotionele en maatschappelijke tol.