Wil je de plantaardige recepten en tips van ca1000 en vele anderen volgen?
Word dan lid van onze facebookgroep.
Je hoeft geen vegan te zijn, wij delen graag met iedereen wat vegans (w)eten.
De noodzaak
Positief en bezorgd
In welk bizarre tijdperk zijn we nu beland? Het is misschien moeilijk om positief en zonder zorgen te blijven. Wel, ik stel voor dat we dat dan ook niet doen. We blijven positief, dat wel. En precies daarom zoeken we juist niet naar een weg terug naar dat zorgeloze leven. Laten we nu juist de bezorgdheid niet uit de weg gaan. Laten we ons nu nét extra bezorgen over alle personen -mens, dier én plant- en de aarde waarop we met zijn allen tot nog toe nog steeds wonen.
De kans
Momentum
Ik zie deze tijd als een momentum. Want alle mensen zijn aandachtig. Er is wellicht geen mens die nu niet reflecteert. Iedereen is zoekende. Als maatschappelijke verandering ooit mogelijk is, dan is het nu. In deze periode verandert het gedrag van de mensen immers onvermijdelijk en vanzelf. Het lijkt wel zonder veel moeite, zonder veel weerstand. Net zoals het virus zich vermenigvuldigt, zo verspreidt zich ook het nieuwe gedrag. We nemen gas terug. We doen terug die essentiële dingen waar we al lang geen tijd meer voor maakten. Kinderen krijgen warmte en tijd. Dieren worden massaal geknuffeld. We kijken naar buiten en zien de planten veranderen van dag tot dag. We luisteren naar elkaar, niet meer vluchtig en enkel uit beleefdheid of sociale wenselijkheid. We luisteren met aandacht en mét gemeende interesse. We helpen elkaar. We zwaaien naar elkaar. Buren maken tijd om hun bezorgdheid te tonen. We schrijven brieven, doen boodschappen voor de ouderen. We klappen allen samen ’s avonds spontaan voor de hulpverleners. We zijn niet verlegen of cool. We tonen onze appreciatie. Niet in de vorm van pralines of wijn. Gewoon zonder gêne klappen we onze emoties naar buiten zodat ze zeker en onomfloerst opgevangen worden. Het verbod op contact legt verbinding bloot.
Het doel
Het nieuwe normaal
Wanneer het nieuwe gedrag –zoals nu- massaal wordt, dan wordt dat nieuwe gedrag en het bijhorende nieuwe denken herkenbaar, niet voor enkelen, maar voor velen. Zo komen we geleidelijk aan in een nieuw denkkader terecht. In tegenstelling tot het denken van de enkeling, of het collectieve weten van een kleine (vegan en/of zero waste) groep, is een volledig nieuw denkkader algemeen goed. Iets dat in het begin onwennig is, maar dat steeds minder en op de duur helemaal niet meer in vraag gesteld wordt.
Ik ben ervan overtuigd dat met de collectieve verandering van gedrag het denken zal volgen. En als het denken verandert, kan het nieuwe gedrag bestendigd worden, ook voor nadien. Het nieuwe gedrag wordt dan het nieuwe normaal. Denk maar aan hoe we zelf tot inzichten zijn gekomen in onze houding ten aanzien van onze oude gewoonten in het gebruik van dierlijke producten. Of je vegetariër bent, of die hard veganist, of je onlangs pas je eerste plantaardige gerecht hebt gemaakt. Iedereen van ons, had vroeger andere gewoonten. En eens we die veranderd hadden, veranderde ook ons denken. De nieuwe gedachten werden vervolgens al snel een onlosmakelijk deel van onszelf. Iets waar we niet meer voortdurend bij stil hoefden te staan of over na te denken. Het werd ons nieuwe normaal.
Het proces
In verandering
Ik ben er zeker van dat iedereen van ons lid is in deze groep om op één of andere manier, bewust of onbewust, het eigen gedrag te veranderen. Dat kunnen kleine veranderingen zijn of juist heel fundamentele. Iedereen is hier op weg. Niemand is reeds aanbeland, want dan zou je hier niet samen met ons zijn. Dan zou je geen boodschap hebben aan alle tips en recepten die hier gedeeld worden. Vandaar dat ik ook pleit voor mildheid naar jezelf of naar de ander die misschien nog maar aan het begin van een nieuw pad staat, welk dat pad ook moge zijn en hoe snel de reis ook verloopt. De vleeseters onder ons zijn op weg naar een plantaardig gerecht, een menu, een weekmenu, … . De vegetariërs onder ons schuiven op naar vegan. De vegans onder ons beseffen dat zero waste en vegan niet los te maken zijn. De zero wasters weten dat het niet alleen om de leefomgeving gaat, … .
Essentieel is dat iedereen van ons in een fase in zijn zelf gekozen veranderingsproces zit. Elk van ons begrijpt wat het betekent om oude gewoonten te veranderen. Elk van ons heeft ervaren hoe moeilijk dat kan zijn. En het is net omwille van die ervaring, dat proces, dat ik denk dat mensen zoals wij nodig zijn op dit moment.
De context
Onbegonnen werk?
In vele vegan groepen zie ik moedeloosheid. Hoe kan het dat de vleesindustrie nog steeds bestaat. Hoe kan het dat mensen de ellende van dit systeem niet zien? Of erger nog, hoe komt het dat zoveel mensen de realiteit wel kennen en er toch niet naar handelen? vragen vele vegans zich –vaak in eenzaamheid- af. Die vragen zijn terecht. Althans in het precorona tijdperk.
Het leek inderdaad onbegonnen werk. Niet alleen het ritme van bedrijven was onverbiddelijk. De overbevolking in elke openbare plaats -en niet alleen de files- leek niet oplosbaar. We liepen allemaal als blinden in dezelfde tredmolen. Burn-out kreeg het label "epidemie". Voor ethische kwesties, zoals dieren eten en uitbuiten, was er schijnbaar slechts aan de zijlijn ruimte, in onze schaarse vrije tijd. Sommigen onder ons probeerden, deden hun best en slaagden er tot op zekere hoogte in. Maar écht ontsnappen kon niet. Of voor heel even en als geïsoleerd geval. Buiten de maatschappelijke muren, waarbinnen alles verder denderde, waarbinnen de duizenden dieren bleven aanschuiven in de rij naar een vreselijk lot.
Ik schrijf deze laatste zin bewust in de verleden tijd. Want corona biedt ons nu –hoe raar het ook mag klinken- de kans om alternatieven aan te bieden.
NU!
Als ik zeg dat deze bizarre periode een momentum is, dan bedoel ik dat deze coronacrisis ons een uitgesproken klimaat biedt om maatschappelijke verandering te versnellen. En die uitzonderlijke kans moeten we benutten. NU. De tijd om ons af te vragen “waarom toch?” is eensklaps voorbij. De tijd is er rijp voor dat vegans zich gezamenlijk afvragen “hoe dan wel?”. Het is aan ons, lieve allemaal, om het ijzer NU te smeden, om verandering daadwerkelijk te verankeren. Een tijd om alternatieven aan te bieden. Alternatieven die voordien niet serieus werden genomen, of die voor velen als te moeilijk werden ervaren. Het is aan ons om aan mensen te tonen dat net deze alternatieven een uitweg kunnen bieden uit het uitzichtloze van deze tijd. Het nieuwe referentiekader dat corona ons oplegt, creëert ruimte om collectief te evalueren en na te denken over alternatieven en ze ook daadwerkelijk uit te proberen. Er is nu openheid én tijd voor. Meer nog, er is nood aan! Mensen luisteren nu meer dan ooit. Mensen zoeken naar alternatieven. Mensen staan vandaag open voor verandering. Het is een kans die we niet laten schieten!
De actie
Vegan antivirus
Laten we NU meteen een antivirus de wereld insturen. Eén dat zich even snel verspreidt dan het coronavirus. Een antivirus dat mildheid in grote dosissen massaal verspreidt. Mildheid voor alle bewoners van de aarde –mens, dier én plant. Laten we ons solidair verenigen om de nog-niet-vegans te helpen. Laten we niet oordelen, ons niet meer afvragen “waarom?”. Laten we massaal en zonder rancunes tonen “hoe”. Laten we onze nog-niet-vegan medemensen injecteren met ons antivirus dat “mildheid” heet. Laten we hen tonen hoe gemakkelijk het is om mild te zijn naar alle personen rondom ons –mens, dier én plant.
Vegans, act now!
Er zijn vandaag eindeloos mogelijkheden om te tonen dat onze oude vegan gewoonten ook interessant zijn voor niet-vegans. Lege schappen in de supermarkten nopen mensen om vleesvervangers en plantaardige melk te kopen. Laten we –nu meer dan ooit- mensen inspireren met onze recepten en met voor hen nieuwe ingrediënten, met onze kennis en onze ervaringen.
Ouderen steunen op ons om hun boodschappen te doen. Laten we er samen werk van maken om hen plantaardige burgers of tofu worst te laten proeven. Laten we hen zot maken van de vegan “cheesecake” en de plantaardige boursin. Laten we genieten van de aha erlebnissen bij het proeven van seitan ballekes in tomatensaus. Laten we nu mensen positief kennis laten maken met wat voor ons leuk en vertrouwd en voor hen nieuw is.
Laten we zo het antivirus dat mildheid heet onoverwinnelijk maken. Laten we zoveel mogelijk mensen besmetten met onze liefde voor de plantaardige keuken en de cruelty free en zero waste producten en ingrediënten.
Deel je ideeën zo veel mogelijk. En zo positief mogelijk. Laten we van onze vegan en zero waste gewoonten het positieve antivirus maken! Zo veranderen we samen de wereld. Niet slechts tot en met 5 april 2020, niet voor even, ook voor hierna, niet voor enkelen, maar voor iedereen, niet alleen voor huisdieren, ook voor veedieren. Voor eens en voor altijd. Voor het leven!
De bondgenoten
Vegan copy cats!
Met deze beschouwingen roep ik ieder van ons op. Gebruik deze bijzondere tijd! Maximaal! Zodat we na de coronacrisis nooit meer wakker worden in de oude wereld. Inspireer anderen door te handelen alsof vegan reeds het nieuwe normaal is. Laten we van onze droom gewoonweg de werkelijkheid maken door precies te doen alsof vegan doorsnee is, alsof vegan datgene is dat iedereen doet vandaag. Handel en communiceer in deze nieuwe tijd vanuit het referentiekader waarmee je na corona wil wakker worden. We maken het samen waar.
Deel je successen, pas de gedeelde successen zelf ook toe en geniet van onze collectieve weg naar een cruelty free leven -vegan en zero waste- voor alle bewoners op aarde, alle mensen, dieren en planten!