Vegan moet je durven!

Toen ik acht was, werd ik als een rariteit beschouwd 

Inmiddels ben ik 40 jaar vegetariër. Voor een kind dat zoekende was en zijn eigen identiteit nog niet gevonden had, was vegetarisch zijn destijds niet evident. Toch werd mijn identiteit niet uitsluitend bepaald door mijn andere eetgewoonten. Wat niet wegneemt, dat ik me vaak eenzaam en onbegrepen voelde. Ik vond zelden of nooit aansluiting bij mijn peergroep, zeker niet wanneer er gegeten werd. Vaak hoorde ik er niet bij puur omdat ik andere eetgewoonten had. Mensen gingen speciale arrangementen voorzien waardoor ze me onbewust en goedbedoeld vervreemdden van de rest van de groep. Aan tafel werden er dan opmerkingen over mij gemaakt. Ik had dan de neiging om mij te verontschuldigen of minstens te  verantwoorden. Waarna het anders zijn nog sterker naar voor leek te komen. De niet-begrijpende blikken van de tafelgenoten wilde ik ontvluchten. Ik wilde net als alle andere kinderen gewoon zijn en erbij horen.

 

Vandaag is dat niet anders. Nochtans zijn er inmiddels allerlei groeperingen waar vegans elkaar vandaag de dag ontmoeten. Er zijn vegan facebookgroepen, vegan bewegingen en zelfs vegan organisaties. Elk van die groeperingen heeft haar eigen waarheid. Ik sta versteld hoe gemakkelijk deze nieuwe "vegans" zich verenigen. En dat niet alleen, het gemak waarmee zij zich als de norm opwerpen, slaat me met verstomming. Er wordt met absolute waarheden gegoocheld. Er zijn de insiders en de outsiders. Er is geen middenweg en de voorwaarden om tot de vegan club te horen zijn hoog. Vrijwilligers moeten de regels strikt volgen, anders wordt hun vrijwillige inzet niet aanvaard! 

 

Op mijn achtenveertigste uiteraard moet ik niet meer op zoek naar mijn identiteit. Gelukkig maar. Ik dacht dat vegetariër/vegan zijn moeilijk was in de jaren tachtig. Nooit helemaal bij de groep horen, was niet fijn. Maar als ik deze nieuwe vegan scene wel beschouw, heeft de vegan die vandaag ter goeder trouw en om welke reden dan ook geen vlees eet, het al bij al veel moeilijker dan de vreemde snuiter die ik in mijn jonge jaren was (of nog steeds ben).  

Reactie schrijven

Commentaren: 0